Sommige dingen, zoals bijvoorbeeld de winter van ’79, lijken eenmalig voor te komen gedurende iemands leven. Zo ook de ijzel op 2 maart 1987: heel Noord-Nederland in rep en roer vanwege omgevallen bomen, electriciteitsmasten die dreigden om te vallen en spekgladde wegen waar je als jong mens van 17 niet zelfstandig op kon staan. De schade liep in de miljoenen guldens, wat rest waren de mooie plaatjes, want laten we wel wezen; het is hartstikke mooi om te zien.

Alle bomen ingepakt in een laag transparent ijs, de wegen begaanbaar met schaatsen en sommige huizen aan één zijde compleet glad van het ijs. Ik laat het hierbij, de foto’s vertellen meer dan het woord.

De Kerkstraat (foto: eigen foto)

Zeven jaar was ik, begin 1979, en ik herinner met het nog als de dag van gisteren; Enorme sneeuwduinen tot aan de dakgoot van het huis en overal ijspegels. Lekker koud en kil zoals ik het graag wil. (hé, dat rijmt)  Helaas is dit weertype voor Nederland een uitzondering en moest ik tot de winter van 2009/2010 voordat er iets vergelijkbaars gebeurde.

Hoewel niet identiek, was het toch een soort van generale repetitie, hoop ik.

Ik heb die slee nog steeds! (foto: eigen foto)

Nu zijn er natuurlijk mensen die de winter van 1988 gaan oprakelen maar dat was er eentje van ijzel en niet van veel sneeuw en daarover wijd ik nog wel een ander artikel.

Destijds waren er nogal wat dorpen in de provincie totaal niet bereikbaar en moest het leger er aan te pas komen om de bewoners te bevoorraden. Wijzelf hebben er niet echt last van gehad omdat we toch behoorlijk dicht op de stad woonden.

Op de foto’s is te zien dat er toch echt wel een best pak sneeuw lag en het bleef ook lang genoeg liggen voor veel speelplezier. Zoals gezegd duurde het tot de winter van 2009/2010 voordat er weer een bijna vergelijkbare hoeveelheid sneeuw zou vallen.

Naast het huis (foto: eigen foto)

Vóór het huis (foto: eigen foto)