Archive for the 'Astronomie/Ruimte- & Luchtvaart' Category

okt 23 2011

Mig-23

Een Poolse MiG-23

De MiG-23, een van mijn favoriete straaljagers van de voormalige Sovjetunie. Ja, Sovjetunie want ik associeer die kisten heel erg met die tijd en ik was en ben enorm fan van het Russich materieel en nee ik ben geen communist. Alles staat dat ding mooi, van saai effen grijs tot camouflagekleur en er zijn nogal wat verschillende uitvoeringen qua beschildering geweest. Ook aan verschillende types was er geen gebrek en er was zelfs nog een variant van, de MiG-27. Deze was bedoeld voor nachtvluchten.

Heb deze kist helaas nog nooit in het echt ergens gezien en zou ook niet eens weten of deze wel eens op een vliegshow is geweest.

Wat mooi is aan de MiG-23 zijn de verstelbare vleugels, deze kunnen van swept wing naar deltaconfiguratie wat de vliegeigenschappen ten goede komt op elke snelheid.

MiG-23 aangezichten (tekening: Kaboldy)

Ik vraag me zo af of er wel een straaljager is met meer subtypes dan deze: MiG-23, 23S, 23SM, 23U, 23UB, 23MP, 23MS, 23MF, 23M, 23P, 23MLA, 23ML, 23MLD, 23B, 23BN, 23BK, 23BM en de eerder genoemde MiG-27 met ook weer een stuk of 9 substypes. Hoewel, nu ik het zo opschrijf daagt me dat de MiG-21 dit royaal overschrijdt, ook een favoriet van me uiteraard. Moet er wel bij zeggen dat hoewel ik het materieel van Rusland/Sovjetunie mooi vindt dat dit niet geldt voor het spul van vóór de jaren 50.

Nog geen reactie's

sep 18 2011

Open Dagen KLu 2011

Het was weer leuk op de zaterdag, jammer van de regen en de bewolking, maar het was verder prima. En jaja: dit is tevens de eerste post sinds lange tijd!

Nog geen reactie's

nov 12 2010

De vergeten Sovjet-shuttle

de Buran landt na de eerste vlucht (foto: buran.ru)

Terwijl er een Amerikaanse shuttle staat te wachten tot ie gelanceerd mag worden duik ik eens in het verleden. Er was ten tijde van de koude oorlog immers nog een andere grote speler: de Sovjetunie. Hoewel veel beticht van imitatie heeft de voormalige Sovjetunie wel degelijk eigen dingen ontworpen, maar uiteraard goed gekeken hoe de toenmalige vijand het deed.

Een van die dingen was de Buran (of Бурáн: sneeuwstorm). Een shuttle welke veel leek op de Amerikaanse shuttle maar toch wat eigen dingetje van zichzelf had.

De Sovjetunie had eind jaren ’50 van de vorige eeuw al de behoefte aan een herbruikbaar lanceersysteem, het duurde echter tot de jaren ’60 voordat er een plan kwam. Dit plan werd echter overschaduwd door een ander project: dat van de Intercontinentale Ballistische Raketten (ICBM’s), dit project kreeg voorrang (want: koude oorlog) en dus kon het plan van de herbruikbare lanceersystemen weer in de kast.

Een vergelijking tussen de Amerikaanse- en Sovjetshuttle (bron: buran.ru)

de OK-GLI in het museum van Speyer (foto: Kozuch/Wikipedia)

Begin jaren ’70 was daar opeens het Shuttleprogramma van de Verenigde Staten waarop de Sovjetunie niets anders kon doen dan een antwoord geven op deze ontwikkeling. Dit resulteerde in het Buranprogramma. Voor dit doel werd in 1976 een bedrijf opgericht met de naam NPO Molniya (Научно Производственное Oбъединение Молния, wat zoveel betekent als Wetenschappelijke Productie-associatie Bliksem).  Dit resulteerde 4 jaar later tot de bouw van de eerste prototypes op schaal, dit gebeurde tussen 1980 en 1988. Tussentijds werd in 1984 het eerste vliegwaardige prototype gebouwd (model: OK-GLI), dit model was voorzien van straalmotoren zodat het vanaf een baan kon opstijgen om vervolgens in glijvlucht van grote hoogte te landen. Het totale aantal prototypes was groot, er waren levensgrote modellen voor hitte- en koudetests, vliegwaardige modellen, halfgebouwde modellen en uiteindelijk ook niet afgebouwde modellen.

Als lanceersysteem voor het project werd een 2-traps raket ontwikkeld door NPO Molniya, de Energía (Энергия). Gekozen werd voor een 2-trapsraket-ontwerp met een enorme voortstuwing (tot 32.000 kiloNewton) welke zelfs een aardige hoeveelheid groter was dan twee vaste brandstofraketten plus de motoren van de Amerikaanse Space Shuttle, de Buran had overigens géén eigen voortstuwing tijdens de lancering.

Op 15 november 1988 was hét moment supreme voor de Sovjetunie, toen werd model OK1-K1 onbemand gelanceerd en heeft gedurende ongeveer 3 uur in een baan om de aarde gevlogen om daarna geheel automatisch te landen op de landingsbaan van Baikonur. Dit was helaas ook de laatste vlucht van de Buran, het project werd wegens bezuinigingen en politieke strubbelingen geschrapt in 1993 om nooit meer te worden opgestart.

Van de Buran werd niets meer vernomen totdat deze in 2002 werd vernietigd door het instorten van de hangar waarin deze zich bevond, hierbij kwamen 8 mensen om het leven.

Een opstijgende(!) OK-GLI tijdens een testvlucht (foto: buran.ru)

Van de 5 geplande productiemodellen zijn er, inclusief de Buran, uiteindelijk 2 vrijwel complete modellen over, de overige 3 zijn nooit afgebouwd. Beide modellen, de OK1-K2 en de OK2-K1, staan in het Cosmodrome van Baikonur. Een toch wel speciaal model, de eerdergenoemde OK-GLI is in 2002 gekocht door het Technikmuseum Speyer in Speyer (D) en staat daar tentoongesteld.

Een niet genoemd vliegtuig welke toch een vermelding waard is, is de Antonov 225. Dit grootste vliegtuig ter wereld werd ontworpen als transportvliegtuig voor de Buran, uiteindelijk werd dit model waarvan er maar één is gebouwd ingezet als vrachtvliegtuig en doet dit nog tot op de dag van vandaag.

Al met al was dit project toch eentje dat niet vergeten zou mogen worden, het had wel degelijk potentie.

Tot slot nog een kort filmpje van een van de testvluchten van de OK-GLI, een apart gezicht om een shuttle te zien opstijgen vanaf een normale baan als je jaren gewend bent een Amerikaanse shuttle te zien opstijgen met behulp van raketten.

[flashvideo file=https://geduldloos.com/wp-content/uploads/Bourane_OK-GLI.flv /]

Nog geen reactie's

nov 07 2010

STS-1: het begin

illustratie: NASA

We schrijven 1981, 12 april om precies te zijn. Dit is de dag dat de eerste space shuttle gelanceerd zal worden. Ik herinner met dit nog heel erg goed en vanaf die tijd is mijn interesse in de ruimtevaart alleen maar toegenomen.

De Space Shuttle Columbia werd gelanceerd vanaf het Kennedy Space Center om 6 uur ’s ochtends, dit was de eerste échte missie met een Shuttle en dit was dan ook missie STS-1. Het doel van deze eerste vlucht was het onderzoeken of de Space Shuttle in een veilige baan om de aarde kon worden gebracht en veilig terugkeren. Aan boord van de Space Shuttle was een hele batterij aan apparatuur om dat op te meten.

foto: NASA

Uiteindelijk ging het ook allemaal goed en deze dag ging dan ook de geschiedenis in als, ja als wat eigenlijk? Voor mij persoonlijk: het begin van de mensheid die de ruimte verovert. “To boldly go where no one has gone before” zoals Jean-Luc Picard het zou zeggen. Hoewel, in zijn geval het beter “To baldly go where no one has gone before” had moeten heten. Anyways: Space Shuttle gelanceerd, de NASA blij, de wereld blij en ik ook blij want; nieuwe hobby. De kranten stonden er natuurlijk vol van: John Young en Bob Crippen hadden het lef om in deze tonnen wegende Space Shuttle te stappen om vervolgens veilig terug te keren in een glijvlucht van buiten de dampkring.

Ik als kleine jongen van negeneneenhalf was zwaar onder de indruk in ieder geval, mijn slaapkamer zou vanaf die tijd volhangen met posters van de Space Shuttle en zelfs nu nog is er van die interesse nog genoeg te bespeuren op mijn hobbykamer. De posters zijn er dan misschien niet meer, het wandkleed van de Apollo 11 is er nog wel. (Eigenlijk ben ik gewoon nog te lui geweest om een poster te bestellen)

Ik denk dat ruimtevaart een besmettelijke ziekte is, in positieve zin welteverstaan : het zwengelt nieuwe technologie aan of geeft een extra duwtje aan bestaande technologieën. 12 april 1981 zal voor mij altijd een speciale dag blijven in mijn geheugen, de mensheid ging er weer een stapje op vooruit. Het is natuurlijk jammer dat zeer binnenkort de laatste Space Shuttle gelanceerd gaat worden, maar de opvolgers staan al te wachten. Jammer genoeg nog niet met een shuttle-achtige maar in de vorm van de Ares. Vooralsnog staat de Discovery op lanceerplatform 39A te wachten en daarna zullen de Atlantis en de Endeavour nog een laatste vlucht maken, daarna is het écht afgelopen…

foto: NASA

foto: NASA

foto: NvhN / RHC Groninger Archieven

foto: NvhN / RHC Groninger Archieven

Nog geen reactie's

nov 07 2010

Space Shuttle Discovery

Terwijl de Discovery wacht op dat het eindelijk gelanceerd mag worden ben ik eens even wat foto’s gaan zoeken van de shuttle terwijl ze daar eenzaam op Pad 39A staat te wachten.

foto: NASA

foto: NASA/Troy Cryder

foto: NASA/Kim Shiflett

foto: NASA

foto: NASA/Bill Ingalls

Nog geen reactie's

nov 06 2010

Vliegshows

Jaren geleden kwam ik nogal vaak op vliegshows van de KLu. Ik kan me nog herinneren dat er voor het eerst een MiG-29 op static display stond, een Tsjechische (of toen eigenlijk nog een Tsjechoslowaakse) MiG-29.

Wat me nog helder bijstaat is dat er iemand bij me in de buurt stond te kijken, een leeftijdsgenoot (en we spreken over ongeveer 1993, dus 22), die riep “zie je, Nederland heeft ook MiG’s!”

foto: Eigen foto

Dat was voor mij en de persoon waarmee ik samen naar de vliegbasis gegaan was reden voor een lachsalvo.

Oké, de roundels van Nederland en Tsjechië lijken wel wát op elkaar, maar toch: die afwezige oranje stip moet je toch niet ontgaan!

roundel Tsjechië

roundel Nederland

1 reactie tot nu toe

nov 05 2010

Lancering Discovery weer uitgesteld

Ja hoor, de lancering van de Discovery is voor de zoveelste keer uitgesteld en ditmaal tot 30 november!

Gelukkig is Jose Hernandez (astronaut) zo vriendelijk geweest een mooi plaatje te schieten van de shuttle bij nacht.

foto: Jose Hernandez (NASA) bron: twitpic.com

Nu maar hopen dat dit dan de échte datum gaat worden van de lancering het is nu al voor de zó vaak uitgesteld.

Nog geen reactie's

feb 28 2003

Concorde verliest stuk roer

Ditmaal heeft een Concorde een stuk roer verloren tijdens een vlucht.

De discussie laait intussen weer op of deze machientjes nog wel luchtwaardig zijn.

Volgens mij zijn ze gewoon te oud.

3 reactie's

feb 26 2003

Pioneer 10

De Pioneer 10 is 31 jaar na zijn lancering stilgevallen. De
NASA heeft dat dinsdag bekendgemaakt. Op 22 januari ontving de Amerikaanse
ruimtevaartorganisatie voor het laatst een teken van leven van de Pioneer,
die zich toen op 12,2 miljard kilometer van de aarde bevond.


De Pioneer 10 werd op 2 maart 1972 gelanceerd voor een
missie die volgens de NASA na 21 maanden voorbij zou zijn. De Pioneer was
het eerste ruimtevaartuig dat de asteroidengordel passeerde en van dichtbij
opnames maakte van de planeet Jupiter. In 1983 – de Pioneer bleef maar
gegevens naar de aarde zenden – werd het vaartuig het eerste door mensen
gemaakte object dat ons zonnestelsel verliet, toen het de baan van de
buitenste planeet Pluto passeerde.
De Pioneer 10 is voorzien van een voor ruimtewezens bestemde
gouden plaat waarop een vriendschappelijke boodschap staat geschreven en een
kaart is afgedrukt met de locatie van de aarde binnen ons zonnestelsel.

bron: NU.nl

Nog geen reactie's

feb 01 2003

Shuttle Columbia

Het eerste wat ik zag: Een neerstortende Shuttle, daar hoefde ik niet eens over na te denken, dat zag ik meteen al.

Dezelfde Shuttle die ik live op zag stijgen in 1981. 🙁


Lancering Columbia 12 april 1981 foto©NASA

Een grote klap voor de NASA. Heel jammer.


De bemanning van vlucht STS107 foto ©NASA

1 reactie tot nu toe