okt 30 2011
Handig als die bookmarks, alleen na verloop van tijd heb je er zo enorm veel dat je niet meer weet of links nog wel werken en of je ze dubbel hebt.
CheckPlaces voor Firefox lostte deze problemen op, het zoekt naar duplicaten, ongeldige links en comprimeert de places.db ook nog eens.
Update: 19-10-2013. De plugin is weg 馃檨
okt 28 2011
Per heden staat Geduldloos.com (en overige hobby’s) te stomen op een nieuwe server, de oude was veel te traag en z贸贸贸 2008. (Dat kan 茅cht niet meer hoor, hoor ik Maik de Boer al zeggen)
Deze server staat niet in der Heimat zoals de oude maar in Nederland, in Groningen zelfs! (Sig Telehousing for the win)
Technische Scheisse:
okt 22 2011
Maar weer eens een stukje over mijn favoriete computer, de Amiga.
Had ik het in de vorige twee delen over de A500 en de A1200, welke ik vroeger daadwerkelijk had, ga ik het nu hebben over de twee vreemde eenden in de bijt: de Amiga 500+ en de Amiga 600.
Amiga 500+
De Amiga 500+ kwam uit rond 1991, de periode dat men bij Commodore eigenlijk begonnen was met een hele nieuwe lijn. Maar toch kwam deze Windows Vista onder de Amiga’s er. 1Mb chip-memory, het dubbele van wat een reguliere Amiga 500 had. Heel leuk, extra geheugen, voor de rest niets extra’s. Ja, dit was de zogenaamde ECS-chipset, iets andere chips met betere prestaties etcetera. En daar zat ‘m nou ook net het probleem: veel spellen deden het niet en die mooie demo’s bleven hangen op het “moment supreme”.
Nu was chip-memory toch wel degelijk van wezenlijk belang , immers, je kon voor wat betreft muziek produceren die extra chip nu juist wel gebruiken. Het zit ‘m daarin ook in de architectuur van de Commodore Amiga, je had chip-memory en fast-memory. Chip was voor veel software heel belangrijk omdat dit rechtstreeks adresseerbaar was vanuit alle componenten, fast-mem was alleen beschikbaar voor de CPU. Klein detail aan de A500+: er zaten nieuwe labeltjes op! Voor de rest “same old, same old”.
Gemiste kans, maar niet een computer die je helemaal moet afschrijven. Hij mist ook in mijn collectie want ze zijn minder gemaakt en blijkbaar ook “en masse” weggegooid.
Amiga 600
Jaaa, het nieuwe design van de laatste generatie Amiga’s. Net zoals de A1200 een nieuw fris uiterlijk en helemaal bij de tijd. En wat een schatje, een soort mini-1200, maar zeker niet minder. De eerste keer dat ik ‘m zag was thuis bij Paul, hij maakte er modjes op, volgens mij tot diep in de nacht.
Maar wederom was dit toch weer een soort Windows ME onder de Amiga’s. Het was welliswaar een nieuw model, maar onder de motorkap was het nog steeds een VW Golf 1. Belachelijk! Er zat een ordi 68000 in van Motorola terwijl de A1200 een EC68020 had! Dus 7MHz tegen 14MHz, niet bepaald een wolf in schaapskleren, meer een soort van BMW met een Mini-motor.
Ik zou eerlijk gezegd niet zo snel iets kunnen bedenken waarom dit nou zo’n hele speciale Amiga zou moeten zijn. Het is wel weer zo’n niche-ding als de A500+, nergens meer te vinden bijna. Gelukkig heb ik er wel eentje, die van Paul. (via Christiaan, want die snapte er niks van. Windows-adeptje h猫, hmptjah)
sep 18 2011
Het was weer leuk op de zaterdag, jammer van de regen en de bewolking, maar het was verder prima. En jaja: dit is tevens de eerste post sinds lange tijd!
nov 24 2010
Ik lees dat in Groningen de komst van de OV-chipkaart is uitgesteld. Nou reis ik nooit met het openbaar vervoer, maar wat is het nut eigenlijk van zo’n systeem en dan met name voor mensen die sporadisch gebruik maken van het openbaar vervoer. In die gevallen is een eenvoudig systeem als een buskaart toch veel gemakkelijker en vele malen goedkoper? Als het dan toch electronisch moet waarom dan niet via SMS?
Ach, openbaar vervoer zuigt toch verschrikkelijk, altijd wachten, altijd te laat en veel te lange reistijden.
nov 15 2010
Rockerfeller Center (foto: David Shankbone)
Art Deco, wie kent het niet? Niet veel waarschijnlijk. Art Deco was een kunststroming welke actief was tussen grofweg 1920 en 1940, met de hoogtijdagen toch wel in de 20’er jaren. Zelf fascineert Art Deco mij enorm en dan wel op 茅茅n vlak: de architectuur.
Veel gebouwen in Nederland zijn in de Deco-stijl en naar mijn idee is het een bouwstijl welke het oude (Art Nouveau) combineert met het nieuwe (Art Deco). Specifieke kenmerken van Art Deco aan gebouwen is het rechttoe rechtaan en soms haast pompeuze uiterlijk gecombineerd met de franje van de Art Nouveau.
Art Deco wordt in Nederland ook wel de Amsterdamse School genoemd hoewel ik het daar persoonlijk niet geheel mee eens ben; Art Deco is doorgaans erg verschillend met een rode draad (het bijna pompeuze met de franje) terwijl de Amsterdamse School naar mijn mening allemaal op elkaar lijkt zonder kenmerken van Art Nouveau. Maar h茅, ik ben geen kunstkenner, slechts een liefhebber.
Het Empire State Building (foto: wikipedia, BigMac)
Radio Kootwijk (foto: wikipedia, China_Crisis)
New York is denk ik toch wel de Art Deco-stad van de wereld, met de Chrysler Building en het Empire State Building voorop, maar ook het Waldorf-Astoria Hotel en het Rockerfeller Center zijn typische voorbeelden van 茅chte Art Deco. In Nederland zijn gebouwen in de Art Deco-stijl soms moeilijk te vinden en in mijn woonplaats Groningen nog minder. Maar als je goed zoekt zijn ze er wel. E茅n gebouw is prominent aanwezig op de Grote Markt in Groningen en dat is de voormalige bioscoop Grand Theatre. Dit gebouw is helaas alleen aan de buitenkant nog Art Deco, binnen was het ook 茅茅n stuk Art Deco maar helaas is dit gesloopt, of zal ik zeggen verbouwd?
Verder is er in Nederland nog een mooi gebouw, dat van Radio Kootwijk, dit gebouw werd hoofdzakelijk neergezet voor de radioverbinding met het voormalig Nederlands-Indi毛 en kreeg later een uitbreiding naar de astronomie. De zenderfunctie werd in 1999 in zijn geheel opgeheven.聽 Waar Art Deco me ook veel aan doet denken is de film Metropolis uit 1927 van Fritz Lang, hierin zijn enorm veel Art Deco-elementen te zien, overigens werden in 1984 beelden uit deze film gebruikt in de videoclip van het nummer Radio Gaga van Queen.
Grand Theatre Groningen (foto: Jens Hembach)
nov 11 2010
foto: folder van de Philips DP70 (eigen foto)
Wat langer geleden was er de 70mm-film; hoge beeldkwaliteit en een enorm groot beeld in de bioscoop. Veel bekende films van de jaren 50 en 60 zijn er mee opgenomen waar Ben-Hur (lange film overigens) toch wel de boventoon heeft qua gebruik van het beeldoppervlak.
In de stad Groningen waren er 3 bioscopen met de mogelijkheid tot 70mm: Camera 1, Cinema Palace en Grand Theatre. Met de sluiting van Grand Theatre als bioscoop in 1977 en de sluiting van Cinema Palace in 1984 bleef alleen Camera nog over met hun Philips DP70-systeem (zie afbeelding). In het verleden heb ik nog wel eens een korte 70mm-film meegenomen om te zien hoe het er nou uitzag wanneer het doek vergroot werd tot de oppervlakte voor 70mm-projectie, een indrukwekkend groot beeld!聽 Helaas zoals alle leuke dingen viel het聽 doek voor Camera Theater in 2006 en was het afgelopen met de mogelijkheid tot 70mm-projectie in Groningen.
In 1967 echter was men al druk bezig met de opvolger van 70mm: IMAX, toen nog Multiscreen geheten. IMAX is een iets groter beeld op de grootte van een 70mm-film waarbij de filmbeelden horizontaal liggen inplaats van verticaal. (zie afbeeldingen)
IMAX-film (foto: eigen foto)
70mm-film wide (foto: eigen foto)
Het duurde nog tot 1970 voordat er een echte film kwam op het IMAX-formaat, maar de trend werd gezet en spoedig kwamen er wereldwijd IMAX-theaters.
70mm wordt in Nederland nu nog vertoond in het Filmmuseum te Amsterdam met toch wel een ruime keus aan films.
nov 10 2010
Na mijn kennismaking met de Commodore Amiga 500 kwam daar in 1992 de Amiga 1200. Nog mooier, erg gelikt qua uiterlijk en met n贸g betere hardware dan zijn voorganger.
Een Amiga 1200 uit de collectie
Ook ik kon niet achterblijven en moest en zou er eentje hebben. Gelukkig werkte ik in die tijd parttime bij een bouwmarkt en kon ‘m uiteindelijk kopen. Wanneer het was weet ik niet meer precies, het was sowieso in de zomer van 1992. Het was namelijk pokkeheet in de bus die ik nam naar Dokkum! 
In Dokkum zat destijds een filiaal van Barlage Computer Hardware en zij waren de enige die de A1200 HD voor een normale prijs verkochten: fl.1200,- om precies te zijn.
De reis duurde lang, door de hitte vermoed ik, maar uiteindelijk was ik dan in het Friese Dokkum. De gezochte locatie was de boterstraat en die kon ik natuurlijk niet vinden. Maar eens even een voorbijganger de weg vragen dacht ik:
“Meneer ik zoek de boterstraat”
-“wat hear, de b么么terstraat?”
“Ja, de bo-ter-straat”
-“ooooh, jo wolle n芒r de butterstrj铆tte” *mompelbrabbel*
Goed, mijn eerste kennismaking met een rasechte stugge Fries was een feit. Maar goed, de beste man wees in elk geval de richting die ik moest lopen.
Weldra was ik in de winkel en overhandigde de e-nor-me aderlating en liep ik zo snel als ik kon met die enorme doos (Amiga Magic-pakket) naar het busstation. Hoe ik thuisgekomen ben weet ik niet meer, maar ik weet wel dat er een wereld voor me openging! Een Amiga 1200 en hij was me daar toch snel, 14Mhz, veertien hele Megahertzen, maar vergelijk het niet met een PC want het was vele male sneller en mooier dan een PC uit die tijd.
Uiteindelijk een modempje erbij gekocht en ik kon de BBS’en afzoeken naar software, want ja, dat deed je toen ook al niet legaal.
Na een aantal jaren kwam er helaas een einde aan het Amiga-tijdperk. Commodore had idiote beslissingen genomen en werd uiteindelijk verkocht aan Escom (dat zelf nog een tijdje A1200’s maakte) en vervolgens weer naar een andere partij. De merknaam Amiga kwam weer in handen van een derde partij en toen was het afgelopen,…en dit artikel ook.
nov 10 2010
Sint Maarten, noordelijk lampionnetjesfeest, morgen is het weer zover: voor kinderen geweldig, voor sommige volwassenen een halve (!) avond van hel en verdoemenis!
Ja, zo ging dat in '78
Vroeger liep ik uiteraard het hele dorp af om die plastic zak maar zo vol mogelijk te krijgen, ook de winkels moesten het gilde der zingende kinderen natuurlijk ontgelden. Uren was je er voor je gevoel mee bezig om die lampion met een prikpen uit karton te prikken en het semi-transparante papier moest je in een passende vorm uitknippen om vervolgens met lijm, uit die bekende transparante fles met oranje dop, aan de binnenkant van je lampion te plakken.
Ook nu nog worden de lampionnen nog steeds op de basisscholen gefabriceerd met als enig verschil een gloeilampje in tegenstelling tot het waxinelichtje (dat trouwens 谩ltijd uitging want het waait en regent immers bijna altijd op de 11e van de 11e).
Ook de liedjes zijn misschien wat gemoderniseerd maar het doel blijft hetzelfde: snoep! Zoveel mogelijk! En scheep ze niet af met een pedagogisch verantwoorde organisch geteelde appel of peer want dat is slecht voor je naam in de buurt. Dan word je feitelijk de “Hier woont juffrouw kikkerbil” die hen niets meer geven wil. Indien je niet gediend bent van zingende kleuters is het natuurlijk wel een eenmalige opt-out voor het volgende jaar welke je weinig geld kost.
Het zal mij benieuwen hoeveel er dit jaar langs de deur komen, vorig jaar waren het er hooguit 25.
Nog even een kort modernistisch liedje:
“Sint Maarten, Sint Maarten,
er waren twee tomaten,
de ene had een petje op,
de ander had een kale kop”
